Waardering voor eigen land
De koffieroute in Colombia
november 23, 2018
Fietsen in Bolivia
december 4, 2018
Zondag 21 oktober - Neerpelt
Op de tweede dag is al het ongewoons al weer gewoon. Zo snel went lichaam en geest aan iets dat ons bekend voorkomt. Twee jaar geleden werd een basisleventje onze gewoonte, maar kenden we in ons achterhoofd de welvarende variant. Nu zijn we thuis en als een stel verwende nesten is alles al snel vanouds. Gewenning betekent dat een reactie op een herhaalde prikkel na een tijd uit blijft. Een vogel leert dat het niet bang moet zijn voor een vogelverschrikker. Zoë leert dat ze niet bang moet zijn voor een koude douche en Olivier leert dat hij niet bang moet zijn dat zijn Belgische frietjes weglopen, de komende 2 maanden.
We zijn amper twee dagen in België, of we staan al naast de fiets. Op naar de ouders van Zoë in Breda. We hebben geen OV, al jaren geen auto gereden en fietsen kunnen we wel. Bovendien zijn we heel nieuwsgierig hoe we het Benelux landschap tot ons nemen. Zal dat ook gewenning zijn? Het zonnetje staat aan de hemel zoals wij een echt herfstzonnetje herinneren. Dof, maar verwarmend genoeg voor de frisse buitenlucht. Zo eentje die vanzelf een glimlach op je gezicht tovert. We hebben de fietsen opgezadeld met onze bezittingen. We leven namelijk nog steeds uit onze koffer. Tachtig kilometer over de rug van een dubbeltje is een cadeautje voor ons. We hebben wat wind tegen, maar daar kijken we niet vanop. We springen op de fiets en laten ons verrassen. Want, zo snel zijn we gewend raken aan ons oude leventje, zo verrast zijn we van ons eigen stukje natuur en cultuur.
Het is groot genot vanaf het eerste moment. We volgen de knooppunten en komen op geweldige binnendoor routes terecht. We gaan van fietspad naar fietspad en hebben het hele rijk voor ons alleen. Geen zoemende auto’s langs de oren, alleen maar knerpende bladen onder de wielen. De kruispunten leiden ons door het bos en langs weides. Van smalle kronkelweggetjes tot onverharde bospaadjes. De rolletjes schieten vol met vallende herfstbladen, trotse eiken en volbloeide zwammen. Zonder pardon, zonder haltes, controles, paspoorten en politie mogen we zo vaak we willen de grens tussen de twee landen oversteken. We kijken onwennig naar de pony in de wei. In geen tijden hadden we nog zo een kort dik paardje gezien. We moeten hard op lachen bij het inbeelden van een Argentijnse gaucho op een stoere pony. Eveneens is het horen van een kraai geleden van het jaar 2016. We staan versteld van het avontuur dat Nederland en Belgie ons biedt. ‘Als ik hier fiets, vraag ik me af waarom we eigenlijk zo ver weg moeten’ zegt Olivier. ‘Ik was precies hetzelfde aan het denken’ beantwoordt Zoë. Waarom is dat dan? vraagt ze er achteraan.
Na een stilzwijgen en wat hersenpannen verder bedenken we dat we op zoek zijn naar een langdurig avontuur. Een avontuur dat ons over een lange afstand veel zal leren. Het ontdekken van nieuwe culturen en het verdwijnen in de wildernis is wat ons aanspreekt. Het leren van talen en het ontdekken van landsgrenzen. Toch zijn we wakker geschud. Ons eigen land, is zo mis nog niet. Het is prachtig, het is zalig. En er valt ongelofelijk veel te ontdekken. Het is zo jammer en gek dat we dat nooit eerder hebben gerealiseerd. Dat we nooit eerder zoveel respect hebben gevoeld en erkend aan onze eigen fijne landjes.
Misschien waren we wel te verwend om het genot te zien? Of we wilden altijd meer en beter? Bergen en sneeuw bijvoorbeeld. 'Neen, ik denk dat we er na al die levensjaren, er domweg aan gewend zijn geraakt.’ zegt Olivier. ‘Inderdaad, er was geen reactie op de herhaalde prikkel. Sterker nog, er was geen prikkel’. zegt Zoë. Het bos, de herfst, kraaien, paddenstoelen en pony’s waren voor de reis heel gewoon. ‘Dus wat hebben we geleerd van onze terug komst?” zegt Olivier.
Dat we nog heel veel reisjes 'op eigen kracht' door ons eigen fijne landjes gaan maken.
Wat we nog het meest van al hopen, is dat we jou ook hebben kunnen aanwakkeren nog eens om je heen te kijken, je eigen omgeving te respecteren en er op uit te trekken. Lekker op de fiets, te voet, of met de step.
