Langs oude wegen en pelgrimssteden
De man op blote voeten
oktober 16, 2016
Het verkeerde seizoen
oktober 26, 2016
10 oktober - 18u ’s avonds - 811 kilometer gefietst
De benen zouden weer fris moeten zijn, de fietsen opgepoetst en de kleren uitgewassen. Na de rustdag trappen we er direct honderd kilometer uit, maar vanzelfsprekend waren ze niet. We hadden ons oog laten vallen op het Nationaal Park de Lac de Foret d’Orient waar we die avond onze tent aan het meer willen opzetten. Voor het zo ver is, voert de route ons langs eindeloze landbouwvelden met lange slepende hellingen waar het asfalt aan de wielen lijkt te kleven. De weg vormt zich om in een soort landingsbaan, waar wij als enige ‘vliegtuig’ die dag de spinnenwebben van de weg vegen. De verlatenheid wordt beloond met een overstekend vosje en een aantal hertjes langs de zijde. Aan het eind van de dag naderen we, met 20 per uur gemiddeld, inderdaad het meer en slaan voldaan onze tent op. Helaas niet langs het meer, maar netjes aan de rand van het reservaat. Het duurt een hele poos alvorens we het vuurtje aan de praat krijgen. Het experiment met de diesel leidde tot een zwartgeblakerde pan en vuurtje. Misschien geen toeval dat ze het benzinebrander en niet dieselbrander noemen.
Na een koude nacht duurt het lang vooraleer de mist is opgetrokken en we tent droog kunnen opbergen. Het meer is in deze periode een vreemde uitgedroogde vlakte die eerder doet denken aan een Keniaanse savanne waar dode boomstammen iets weg hebben van skeletten. Grouw is het niet, bijzonder wel. In het verkleinde maar nog blauwe meer poedelen groepjes zwanen in het rond, vliegen ganzen met hun zware vleugelslag voorbij en zien we in de verte een aantal witte reigers zitten. We fietsen de groene oevers van het meer af en volgen een bosrijke route naar de volgende nog onbepaalde slaapplaats. Af en toe stoppen we om aan te kloppen bij een dorpeling, met de vraag onze waterflessen of benzinefles aan te vullen. Nieuwsgierig krijgen we een volmondig ja bij de vraag naar water. Fietsers die benzine nodig hebben, vraagt toch altijd om wat meer uitleg. En de vraag om een slaapplaats, wat zou jij zeggen als twee vreemden bij je voor de deur zouden staan? We vinden deze avond geen slaapplaats langs de weg, maar bij een gesloten camping in het kleine dorpje Ligny le Châtel.
Wanneer we voor de gesloten camping staan en ons net bedenken om gewoon de tent neer te zetten stapt er een man buiten met bericht dat de camping gesloten is. Olivier vraagt hem of het mogelijk is zijn handen voor de ogen te doen en ons te laten overnachten. Er heerst eerst wat twijfel, dan geeft hij toestemming met de vraag een plaats uit het zicht uit te zoeken. Plots wordt hij enthousiast en biedt ons het gesloten receptiehuisje aan. Hij schuift wat opgestapelde stoelen en attributen opzij en vraagt of de grond voldoet. Na het huisje volgt een verwarming, de wificode, het toiletgebouw en warme douches. We slapen heerlijk en als we 's ochtends ons houten deurtje open doen staat de vorst op de grassprieten geslagen.
We verlaten de streek Champagne-Ardenne, en gaan over naar Bourgondië. Waar er tot dusver geen druivenrank te bekennen was, maakt de nieuwe streek zijn naam waar. Het landschap verandert van vlak naar heuvelig en van bruine omgeploegde landbouwgronden naar uitgestrekte wijngaarden. Ook de dorpjes veranderen mee, ze krijgen een rijkere en zuidelijkere uitstraling. Het heuvelachtige landschap verandert eveneens onze kilometerstatistieken. Ploegend tegen de wind en de heuvels daalt ons daggemiddelde aanzienlijk naar 14 kilometer per uur. Gelukkig kunnen we het optrekken naar 17 kilometer per uur zodra we bij Auxerre het bekende Canal du Nivernais voor heel wat kilometer mogen volgen. Het kanaal heeft meer dan 110 sluizen en werd vroeger gebruikt om verbrandingshout aan te voeren voor de verwarming van huizen in Parijs. Nu is het enkel voor pleziervaart toegankelijk en is het een van de mooiste kanalen van Europa.
In de verte zien we onze eerste mijlpaal liggen. Op een uitstekende heuvel praalt de basiliek van Vezelay. Een belangrijk pelgrimsstad en het eerste officiële bedevaartsoord dat onderdeel uitmaakt van de oude route naar Santigo de Compostella. Alsof onze benen zich vandaag nog niet bewezen hebben, mogen we nog een klim van drie kilometer maken om de basiliek van dichtbij te bekijken. De klim door het dorp zou niet misstaan als aankomst in de Tour de France. Zwalkend slingeren we tussen de wandelaars naar boven. Het zien van de eerste Sint Jacobsschelpen in de weg geven ons het gevoel de eerste etappe gemaakt te hebben. Met bijna 1000 kilometer op de teller en halverwege Frankrijk is Vézelay een mooie plek om van de omgeving te gaan genieten. We nemen twee dagen rust en gaan te voet nog een aantal oude wegen en pelgrimssteden ontdekken. []
12 Comments
Jawel, mooie beschrijving van jullie leven nu!
het zuiden wenkt, stilaan zullen kou en regen wellicht verdwijnen.
doe zo voort!
En die foto met de schelp roept herinneringen op aan onze eerste keer daar…
Jullie zeiden het al dat we daar de schelpen zouden zien!
Jaloers, ik had gewoon nog een paar dagen extra mee moeten fietsen, die wijngaarden lijken me echt schitterend. Btw, die foto in de thumbnail is super nice!
Sowieso! Op zijn minst tot Compostela 😉
Jullie website staat bij ons op “favorieten”! Mooie foto’s. Volhouden en niet vergeten te genieten!
Super! Volhouden lukt zeker, genieten doen we elke dag, al zitten we nog steeds in de Westerse efficientie om zo snel mogelijk een doel te bereiken en daarbij zoveel mogelijk te zien. Soms wat meer rust en tijd nemen, kunnen we nog leren 🙂
Weer een heerlijk verhaal! Heel veel plezier met jullie trekking langs Santiago de Compostella!!
De beleving van jullie verhalen vraagt om verbeelding van hetgeen je leest. Nu we jullie een aantal dagen van plaats tot plaats gevolgt hebben krijgt het een reëel beeld in de omgeving. De mist(wolken) vlagen, heuveltje op heuveltje af, heuze inspanningen door de dag, dwingen nu meer in detail het gevoel van respect af. Natuurlijk ben ik alweer nieuwsgierig naar het nieuwe verhaal.
Leuk geschreven Ellen! En uiteraard ontzettend leuk om jullie te zien :). Het voelt alweer een hele tijd geleden.
de tekst is voor 2 x verdwenen..??
stop er mee.
Jammer. Geen idee wat de oorzaak is dus hopelijk lukt het volgende keer wel.