Gregory Hook

Fietsen in Belize

april 28, 2019

Mi casa es tu casa

mei 20, 2019

Iedereen kan het

Achter iedere deur schuilt een ander verhaal. In de Verenigde Staten is die deur soms een witte, plastic deur van een grote camper op een recreational vehicle park, een RV park. Gregory verhuisde drie jaar geleden met zijn vrouw van een appartement naar een camper. We zien ze overal in de VS, soms op de weg, maar de meesten wonen permanent in een van de vele parken. Het is goedkoper dan een appartement want ze betalen slechts $400 inclusief al verbruikskosten, en de camper is hun eigendom. Het kleine appartement dat ze huurde kostte $800, exclusief de kosten. De rekensom is snel gemaakt, vond Gregory en ze zijn trots op hun mooie plek.

Voor de camper hangt een vlagje 'navy veteran', het staat op zijn pet en binnen hangt het vol met foto's. Hij was een medic, totdat er een ongeluk gebeurde tijdens een partijtje American Football. Knie aan gort, heel wat operaties en einde verhaal bij de Navy. Sindsdien is Gregory een disabled Navy Veteran, maar dat betekent niet dat je met pensioen kan. Hij werkte daarna in een jeugdgevangenis waar hij jongeren begeleidt in hun traject. Daarna was hij vijf jaar lang gastouder in een internaat. Op de campus van het internaat stonden ongeveer vijftien huizen. In ieder huis is plaats voor acht kinderen en daar leven ze samen met een gastouder. Gregory en zijn vrouw waren verantwoordelijk voor de nieuwkomers die daarna kunnen doorgroeien naar huizen met een beter gedrag. Inderdaad, het zijn de probleemkinderen die op deze school komen. Hun ouders zitten in de gevangenis en de kinderen zijn verwaarloosd of mishandeld. Hun taak, de kinderen opvoeden en proberen te lijmen wat gebroken is. 'Het langste dat een gastouder het heeft volgehouden was twee jaar. Wij hebben het meer dan vijf jaar gedaan' vertelt Gregory trots. Ze vertellen het ene na het andere bijzondere verhaal en met open mond staren we ze aan. Gregory's vrouw, Cindy, is een kleine vrouw, maar absoluut niet klein te krijgen.

Achter iedere deur, ook een plastic deur van een camper, schuilt een bijzonder verhaal.

Plots zegt Gregory ‘we hebben twee levende kinderen’. We denken dat het een manier van zeggen is, maar dat is helaas niet zo. Hun oudste zoon zat eveneens in het leger en werd uitgestuurd naar Irak. Hij kwam terug met een trauma en er bestond toen weinig begeleiding. Twee jaar later wordt de zoon doodgeschoten, door zijn vrouw. Door gebrek aan bewijs zit ze niet in de gevangenis, al weet iedereen dat zij het gedaan heeft. Gregory verliest zijn levenslust, maar ergens schuilt een verre droom om Amerika rond te fietsen. Ook Cindy heeft het zwaar met het overlijden van hun zoon, maar op een dag zegt ze ’stop met praten of die reis, doe het!’. Het kleine vlammetje in Gregory vat vuur en in 2018 vertrekt hij met een ligfiets vanuit Texas voor een 13.000 kilometer lange tocht door de VS. Zijn doel was om 25.000 dollar in te zamelen voor de disabled navy veterans. ‘I ride for those who can no longer ride’ zegt hij. Enerzijds bedoelt hij daar zijn zoon mee, anderzijds alle disabled veterans. Op basis van zijn verhalen is de gastvrijheid in Amerika groter dan eender waar. Hij werd overal uigenodigd, kreeg hotelovernachtingen, mensen betaalden zijn boodschappen en zijn restaurantbezoeken. Eenmaal thuis staat zijn camper open voor iedere fietser op doortocht, met dezelfde gastvrijheid waarmee hij een half jaar ontvangen is. 'We nemen jullie vanavond mee uiteten' zegt Cindy. 'Ik heb gezien hoe ze Gregory verzorgden tijdens zijn reis en hoeveel dat hem hielp. Dat willen wij ook geven'. Als je Gregory ziet, verwacht je geen actieve fietser. Twee jaar geleden woog hij bijna 180 kilogram. Na zijn fietstocht was hij meer dan 50 kilogram kwijt. Mensen zeggen ons vaak ‘ik zou dit nooit kunnen’. Iedereen kan een reis op de fiets maken, zolang je het echt wilt. Gregory is een prachtig voorbeeld en een inspiratie voor iedereen met een droom die hij niet denkt waar te kunnen maken.

Woonwagenbewoners hebben een slechte naam in Europa. Mensen blijven het liefst weg van deze plekken en scheren ze over één kam. Maar achter iedere deur, ook een plastic deur van een camper, schuilt een bijzonder verhaal. Gregory en Cindy voegen meer toe aan de wereld dan de mensen in de grote huizen vijfhonderd meter verderop. We leerden mensen te leren kennen in plaats van te vooroordelen, want wie je niet kent, inspireert je het meest.