The one dollar meal
Zonsondergang in stijl
juni 27, 2017
Het andere Brazilië
juli 16, 2017
De charme van het koloniale Brazilië
Deze gastblog is geschreven door Rob Agasi, de vader van Zoë
Op schiphol was ik weer de klos. De hoge schoenen moesten uit en de riem af, zodat ik mijn broek met een hand moest ophouden. Mijn ergerlijke blik viel de controleerde beambte op en hij vroeg tactisch om mij af te leiden waar de reis naar toe ging..... • Brazil kort en nors. • OH, Aha , mooie vrouwen daar...!! • Daar mag ik niet aankomen, ... iets minder nors • Je mag wel kijken hoor. Er niet naar kijken is onmogelijk. Alles loopt daar op teenslippers met gelakte nagels alsof het een schilderspalet is, in mini broekje zodat alle halve rondingen prominent zichtbaar zijn, minstens een blote buik ergens, en goed gevulde decolletés met daar op een glimlachende kop van; zie mij eens. Rio's carnaval zonder plumeaus is overal in Brazilië aanwezig. Het zo goed gelovige Portugees sprekende werelddeel is op elk plein voorzien van meerdere kerken (in Brabant wordt dat afgewisseld met kroegen) en je begrijpt haast niet, hoe deze twee werelden naast elkaar kunnen bestaan. De vochtige hitte zo vlak bij de "equator", ervoeren wij, moet je wel bijna alles doen uittrekken.
Maar op de trotse en vooral volumineuze lichamen zat wel een kop van een potentiële "Big Mama", a la de Italianen. Deze "big mama's" bestieren s' avonds de vele eettenten waar pa en overige familie onder hun gezag serveert, schoonveegt, met tafels schuiven, afrekent, etc. Zowat in de straatgoot op de bussels keien/kinderkopjes (destijds op terugweg verscheept als ballast uit Europa, als tegenhanger voor het witte goud) worden op het eind van de dag de klaptafel en klapstoeltjes (Ikea zou hier een goede deal hebben) uit het magazijn getrokken en vereisen de illegale eettentjes. Soms maken een aantal mama's een microkrediet organisatie met elkaar waar de ene BBQ maakt, de andere lasagne, kreeft, etc. Ook wordt de drank door papa uit het verder op gelegen supertje gehaald a la Australië (bring your own drink). Soms is het zo klein gehuisvest dat het eten via een mandje aan een fietswiel van boven etage min of meer gelijk op je bord wordt geheveld. Deze pop-up restaurants zijn onbetaalbaar, want visa kennen ze niet en wisselgeld is er nauwelijks. Je eet en drinkt je buik vol voor € 5 a 7. In het wat onbekendere Parnaiba konden we 3 straten naast ons chique (voor Brazilië) hotel voor €1,11 een vol bord gebakken reist, sla, maïs strooisel en BBQ worst en -rundvlees verorberen. Vlees bijbestellen was geen punt... :)
Dit is de charme van Koloniaal Brazilië.
Lees hier het volledige verhaal van de rondreis in het noordoosten: zonsondergang in stijl
2 Comments
Uit eten …heel anders dan bij ons.
Jazeker! Het kan daar voor belachelijke prijzen :O