Dode dieren tellen
Fietsroute Langs oude wegen en pelgrimssteden
juni 13, 2018
Onze ultieme tip tegen loslopende honden
juni 26, 2018
Dode dieren tellen
We turen in de verte als we iets zwart op de weg zien liggen. Is het een autoband, een verwaaide tak of een dood dier? Het is misschien een beetje vreemd, maar wij trappen hard op de remmen bij het zien van aangereden beesten. We tellen, fotograferen en lokaliseren de slachtoffers.
Adventure Scientist brengt samen met buiten avonturiers, gewone burgers, het aantal ‘road kills’ in kaart. Door dode dieren te tellen, fotograferen en lokaliseren, dragen wij bij aan wetenschappelijke onderzoeken. Wetenschappers kunnen belangrijke data halen uit onze gegevens. Ze leren niet alleen welke dieren slachtoffers zijn, maar ook welk leefgebied bepaalde diersoorten naderen. Door de grote hoeveelheid data ontstaan ‘hotspots’, plaatsen waar regelmatig dieren overeden worden. Met deze data kunnen overheden maatregelen nemen. Bijvoorbeeld door het reduceren van snelheden of het bouwen van ecoducten.
Niet alleen de onderzoekers leren van de feiten, wij worden er ook wijzer van. Normaal stappen we niet van onze fiets bij het zien van een lijk langs de weg. Tegenwoordig doen we niet anders. Het bijdragen aan dit onderzoek maakt dat we dieren van dichtbij bekijken en meer over hen leren. Regelmatig zien we dieren waarvan we niet eens wisten dat ze bestonden. Naturalista helpt ons bij het vinden van de juiste namen. We weten welke dieren in het leefgebied voorkomen en leren het levende broertje te identificeren. Iets minder trots zijn we op onze ontwikkelde vaardigheid om de geur van dood vlees al van ver te herkennen.
We zien een aantal opvallende ongevallen onderweg. Zoals in Frankrijk waar de natuur rijk is aan vogelsoorten, maar enkel het roodborstje verloren langs de weg ligt. Keer op keer, tellen we tientallen dode exemplaren. In Brazilië stoppen we op een specifieke route elke half uur om een nieuwe beschermde kerkuil te fotograferen, dood helaas. De vos lijkt het grootste slachtoffer van verkeer. Inmiddels hebben wij meer dan honderd dode dieren op onze kaart gemarkeerd. Juist door het zien van herhalingen breekt ons hart. Het doet dan deugd deze data te kunnen delen met Adventure scientist. In de hoop, dat de bedreigde kerkuil bij de oorzaak aangepakt kan worden.
Natuurlijk is het identificeren en noteren van dood gereden wild meer een ‘end-of-the-pipe-oplossing’. Laten we zelf de oorzaak aan pakken en allemaal op onze snelheid letten, en niet in buitengebieden te rijden bij nacht. Wil je zelf bijdragen en roadkills observeren, kijk dan snel naar het Adventure Scientists Roadkill Project.
