Lina Castelazo Vargas
De emmer is gevuld
april 5, 2017
Dieter Unterhollenberg
april 13, 2017
Siempre positiva
"Siempre positiva" zegt Lina steeds weer. We weten allemaal dat positief denken het beste is, al zijn er maar weinig mensen die hier echt goed in zijn. Lina is een meester, ze beheerst dit vak, wat er ook gebeurt, de glimlach en positieve zijde wint steeds het gevecht. Als we na een teleurstellende zoektocht naar een zeilboot 'thuis' aankwamen, zei Lina steeds "que buen dia!" terwijl we vertelden over de dag.
Lina Castelazo Vargas groeide op in Mexico waar ze carriere maakte als directrice in een van de grootste ziekenhuizen. In Mexico ligt haar hart, maar toen ze Jean Marie ontmoette, zwichtte haar hart. Vrienden, familie en haar carriere liet ze achter, op weg naar haar nieuwe droom aan de overkant. Alleen haar prachtige dochter, Karla, verdwijnt mee in de tas. In Gran Canaria bouwt ze samen met Jean Marie letterlijk aan de nieuwe droom. Op een schuine lap grond aan de rand van een vallei bouwen ze hun eigen huis, van de eerste tot de laatste steen. De fruitbomen, palmbomen en cactussen kwamen als eerst. Wie zaait, zal oogsten, en de vruchten plukken van zijn arbeid. Met trots noemt Lina het steeds 'mi casa'.
“woorden, gezichten en namen kan je vergeten, de liefde die iemand je geeft, verlies je niet”
Op de Canarische eilanden bouwde ze samen met Jean Marie de frisdrankfabriek 'NIK' op. Ze bliezen nieuw leven in de oude merknaam en verkopen het bedrijf nu met grote trots. Lina is de baas, weet van aanpakken en durft te ondernemen. Ze bruist van het Mexicaanse pit en leeft met passie, vrolijkheid en zonder schaamte. Overal waar we samen met Lina komen, kent ze wel iemand. De eigenaar van het restaurant, de prensentatrice van de lokale radio en tijdens de mararhon van Las Palmas ziet ze de ene na de andere bekende voorbij lopen. Overal zijn er 'amigos', en meestal zijn het, net als Lina en Jean Marie, geen Canarios. Daar hebben ze geen hoge pet van op. Maar het zijn niet alleen de Canarios waarmee gelachen wordt. Niemand is veilig voor de gevatte humor en aanstekelijke lach.
Olivier moest een belofte doen aan Lina om minstens eenmaal per dag liefde te laten zien aan Zoë. Houden van, daar draait het om bij Lina. Eenmaal ze iemand in haar hart sluit, houdt ze er intens van en ze laat dat heel uitbundig zien. Elke ochtend, avond of als we terugkwamen uit de haven werden we hartelijk gezoend. Ėėn, twee, drie of vier hing af van de dag, maar nul bestaat niet. Lina en Jean Marie zijn een van de gelukkigste koppels die we ooit hebben gezien. Zoals Lina het verwoord "woorden, gezichten en namen kan je vergeten, de liefde die iemand je geeft, verlies je niet". Ze verwoorde alles in mooie Mexicaanse uitdrukkingen, want zoals ze zei " in Mexico is elk woord dubbelzinnig". Eentje die we nooit meer vergeten 'la barriga llena, corazon contento' (een gevulde maag maakt een gelukkig hart).
Lina leerde ons op deze manier herinneren aan een van de meest basale levenslessen. Die steken we in onze rugzak en nemen we mee tot thuis!
2 Comments
Lina, we wisten al, uit de liefdevolle opvang van Zoë en Olivier, dat jou/jullie hart groot moest zijn.
Nu, is dit prachtige uit het hart geschreven portret over jou op de blog, waar we kennismaken met de persoon achter de naam.
Jammer dat ik geen Spaans noch Frans spreek , ik zou je/jullie graag nog beter willen leren kennen.
Hartelijke groet, Ellen
Lina (en Jean Marie) zoals we hen mochten leren kennen. Afgelopen week brachten we met hen verschillende dagen op Lanzarote door, we sliepen op hun boot. Het was een zalige tijd, en inderdaad: positiviteit voorop. En een geweldige relatie, Lina en Jean-Marie, twee gelukkige mensen die nu aan wat meer vakantie mogen denken. Het is jullie gegund!
Nogmaals dank je wel voor de prachtige week en tot gauw!
Lieve