Hout als economische verwarming

We pakken het onthoofde beestje aan zijn poten vast en gieten kokend water over de veren. Als het plukken van gras, trek je zo het dons uit het vel. Lucas slaat de borst open en trekt de ingewanden er uit. Uitgezonderd van enkele haren ziet het kippetje er plots als dat herkenbare stukje vlees uit. Het huis is ruim, maar de gezelligheid is altijd te doen in de keuken. Dit is waar de houtkachel het huis verwarmd en ’s winters iedereen bij elkaar wordt getrokken. Knus schuiven we zo iedere avond, ochtend en middag aan de eettafel. Hout is belangrijk voor de families in het regenachtige Galicia. Ze noemen hout ook wel hun economische verwarming. Het verwarmt je drie keer. Tijdens het omzagen, tijdens het klieven en tenslotte tijdens het verbranden. Gelukkig slapen wij ook heel economisch, warm, boven de keuken.

Het ‘oude huis’ is een halve kilometer lopen en licht op een heuvelrand met uitzicht op de valei. Op de kavel staat een oude ruïne, die omgetoverd moet worden tot een mooi huisje met een tuin waar de filosofie van permacultuur de hoofdrol speelt. Het is bijzonder te zien hoe Lucas zich aan zijn project toewijdt. Hij weet ongelofelijk veel van de natuur en draagt zorg voor het terrein. Wij leren van alles over het onderhouden en opknappen van dit perceeltje. Zijn tuin is opgedeeld in terrassen, die hij door middel van oude boomstammen verhoogd heeft. De boomstammen dienen tevens als voedingsvoorraad voor de gewassen. Een van de terrassen ploegen we volledig om met de schop, om zuurstof aan de grond te geven en later appelbomen te planten. We wieden de oude oogst van een ander terras en zaaien nieuw zaad. Lucas vertelt over symbioses van mais en bonen, waarbij de bonen het mais als steunpilaar gebruiken. Andere dagen werken we aan het composttoilet, ook wel een ‘dry-toilet’ wordt genoemd. Na gebruik strooit men zaagsel en bladeren in de pot om stank te voorkomen en het degradatieproces in gang te brengen. Het menselijk compost kan later op het land gebruikt worden. We versterken de constructie van het houten toiletgebouw en bouwen aan de container die als opvangvat dient. De cirkel van hergebruik is rond met een irrigatiesysteem. Rond Lucas zijn droomeiland staat een natuurstenen omwalling. Deze moet afgebouwd worden zodat wij het vakmanschap kunnen leren. Het is een heus puzzelwerk waarbij elke steen vast gezet moet worden en met de vlakke kant naar buiten moet wijzen. Met tools slaan we de onnodige puisten van de steen af om hem vervolgens te doen passen. In het midden wordt met kleine stenen en cement de muur tot een compact geheel gebonden. Zo dragen we bij aan Lucas zijn project en doen we ’s middags huishoudelijke taken zoals eten koken, schoonmaken, hout hakken en het omzagen van een eucalyptusboom. Voor het omzagen, wordt een speciale dag uitgekozen die samen hangt met de maan. Ook voor het knippen van haren zijn speciale dagen aangewezen. Dit gelovige deel van de permacultuur vinden we, als logische en rationele denkers, een brug te ver. Wij houden het bij een techniek om duurzaam zorg te dragen voor de omgeving.