Peru is een fantastisch fietsland voor wie houdt van bergen, kronkelende wegen, fietsen boven 4.000 meter, een levendige cultuur en prachtige uitzichten. Er zijn tientallen prachtige fietsroutes in Peru, van goed geasfalteerde wegen tot onverharde zandwegen zonder enig verkeer. Een van de mooiste fietsroutes in Peru vonden wij de weg van Huanuco naar Huaraz, langs de Cordillera Blanca. De fietsroute is 335 kilometer als je kiest voor de geasfalteerde weg, en 275 kilometer als je door het Nationaal Park Huascaran fietst.
Wij begonnen de route in Huanuco, de poort naar de Amazone genoemd. Ze beweren dat ze het beste klimaat ter wereld hebben. Huanuco ligt op zo 1.900 meter hoogte en overdag is inderdaad aangenaam warm. Vanuit Huanuco klim je over een small onverharde weg langs de rivier omhoog. Het is een prachtige route met, vooral in het begin hele steile stukken. Na de klim slinger je over een perfect geasfalteerde weg naar beneden, waarna een prachtige route langs de Rio Marañon en de Rio San Juan volgen. Vanaf La Union begint de lange klim naar de Abra Yannashallash, op 4.689 meter. Op de top heb je twee opties: asfalt of onverhard.
- De onverharde route gaat door het nationaal park. Als je de onverharde route neemt, fiets je langs gletsjers, prachtige besneeuwde bergtoppen en daal je alleen maar af richting Huaraz. De kwaliteit van de weg is slecht en het afdalen vergt veel van de fietsen en het lichaam. Het hoogste punt is op deze route zelfs 4.872 meter. Omdat je door het Nationaal Park Huascaran fietst, moet je een entree voor het park betalen. In 2018 bedroeg deze 30 soles (€8) voor één dag.
- De geasfalteerde route maakt een lus rond het zuiden van het nationaal park. Op de geasfalteerde route krijg je een prachtige afdaling langs de besneeuwde piek van de Wallanka. Daarna volgt een zware en steile klim van 15 kilometer waarna je een lange afdaling hebt tot in Huaraz. De lus rond het park is ongeveer 45 kilometer langer dan de onverharde weg door het park.
De meeste fietsers kiezen voor de onverharde route, maar wij namen het asfalt omdat een lange afdaling met onze dunne banden heel oncomfortabel is. Bovendien zouden we vier dagen gaan hiken in het nationaal park zodat we de mooie uitzichten tegoed hadden. Wij deden vijf dagen over de route:
Dag 1: Huanuco naar Pampas | 45 kilometer | 2000 hoogtemeters klimmen
Dag 2: Pampas naar Pachas | 78,5 kilometer | 1660 hoogtemeter klimmen
Dag 3: Pachas naar Huanzala | 53 kilometer | 1280 hoogtemeter klimmen
Dag 4: Huanzala naar Weg naar Huaraz | 100 kilometer | 1750 hoogtemeter klimmen
Dag 5: naar Huaraz | 60 kilometer | 170 hoogtemeter klimmen
Totaal: 335 kilometer | 6850 hoogtemeters klimmen
De meeste wereldfietsers fietsen van noord naar zuid en vertrekken in Huaraz. Van hieruit moet je minder hoogtemeters klimmen en kan je in vier dagen naar Huanuco fietsen.
Er zijn prachtige kampeerplekken op de hele route, bijna altijd naast een rivier. Alleen op de eerste dag is de klim steil en zijn er nauwelijks vlakke stukken te vinden. Er zit dan niets anders op dan fietsen totdat je in een dorpje bent, waar je de tent op een voetbalveld kan opzetten. Wij hadden veel regen op de eerste drie dagen, maar vonden steeds een plek om binnen te slapen. Zo sliepen we een nacht in het politiekantoor, bij een leraar van de basisschool en in een lege winkelruimte. In de iets grotere dorpjes zijn er hospedajes, waar je vanaf 20 soles (€5) een kamer vindt.
Na vijf zware dagen kom je aan in Huaraz en heb je recht op een comfortable hotel. Wij verbleven in de guesthouse Casa de Zarela. Het is een prachtig hotel met comfortabel bedden, een warme douche, mooie kamers en een lekker ontbijt. In de maanden juli en augustus zit het hotel vol met klimmers uit heel de wereld en hangt er een gezellige bergsfeer. Het is dé plek om meer informatie te krijgen over hikes en klimroutes in het nationaal park.
De route ligt vol met kleine en grotere dorpjes waar er altijd eten te vinden is. Zelfs in de kleinste dorpjes hebben ze vaak een klein restaurant waar je een almuerzo (lunch) of een cena (avondeten) kan krijgen. Een klein winkeltje met de basisbenodigdheden zoals pasta, rijst, brood en bananen is overal te vinden. Wij kochten ons eten altijd op de dag zelf en moesten zo nooit met kilo’s eten de berg op klimmen. Als je kiest voor de onverharde route door het park, is Huallanca het laatste dorp dat je tegenkomt. Je zal eten mee moeten nemen voor twee dagen want waarschijnlijk breng je een nacht door in het park.
Zo makkelijk als je eten kan vinden, zo moeilijk kan het soms zijn om drinkbaar water te krijgen. Het water van de rivieren in Peru is vervuild door de grootschalige, en niet gereguleerde mijnbouw. In de meeste dorpje die beneden aan de rivier liggen, drinken de lokale inwoners nooit water van de kraan. Ze koken het eerst voordat ze het drinken. In Huanuco dronken we wel water van de kraan en lagen de dag erna ziek in bed met zware diarree. Vaak kan je wel gekookt water vragen, of water uit flessen kopen. Druppeltjes of tabletten om het water te zuiveren, zijn in Peru zeker aan te raden. Hoger in de bergen, vaak boven 4.000 meter, is het water niet vervuild en wel drinkbaar.
De wintermaanden, juni tot september, zijn normaal de droge maanden in Peru, maar in de bergen is het weer onvoorspelbaar. Bij mooi weer zijn er verschillende prachtige kampeerplekken te vinden langs de route. Wij hadden pech met het weer en hadden veel regen op het einde van de iedere dag. Toch vonden we overal een plekje om binnen te slapen, weliswaar primitief, maar droog. Een groot deel van de route is boven 4.000 meter waar het ’s nachts sterk afkoelt. Overdag is het aangenaam om te fietsen, zeker als de zon komt piepen, maar ’s nachts heb je een warme slaapzak nodig.