De Transchaco
De lijdensweg van de puma
april 24, 2018
15 dingen die je niet wist over Paraguay
mei 2, 2018
De Transchaco overwinnen
Terwijl wij onze weg omhoog fietsen door Paraguay zijn de woorden El Chaco al genoeg om mensen op hun tenen te laten staan. Het is daar ‘levensgevaarlijk’ en ‘er is helemaal niets’ wordt ons met grote ogen wijsgemaakt. Als we zelf de reisboeken openslaan komen dezelfde woorden terug. ‘Ga niet alleen’ staat er met duidelijke letters in, maar tegelijker zijn er de interessante verhalen over wilde natuur, indianen en Mennonieten. Mogelijks zijn we eigenwijs, naïef of gewoon nieuwsgierig, maar wij trekken zo voorbereid als mogelijk op onze fiets naar de groene hel. Van Asuncion naar Bolivia. De kortste en spannendste weg. Wil jij ook, op de fiets, te voet, al liftend, of met de auto door de Chaco van Paraguay? Het kan gewoon, maar ga voorbereid op pad. Wij denken dat je met de volgende informatie voorzien bent! Succes.
Ruta Transchaco
De Ruta Transchaco, officieel Ruta 9, is een asfaltweg van Asuncion tot de grens van Bolivia. Het is de enige asfaltweg waardoor verdwalen onmogelijk is. De afstanden tussen dorpen zijn groot. Op de gehele route van 750 kilometer liggen slechts een vijftal ‘grotere’ en bekendere dorpen. Pozo Colorado, Cruze Pioneros, Filadelfia, Loma Plata en Mariscal Estigarabia. Met deze informatie vertrokken wij naar El Chaco. Echter bleek er meer dan genoeg te vinden op de route. Gemiddeld gezien kan gezegd worden dat er tot Filadelfia iedere 60 kilometer wel een nederzetting is, waar we een comedor (eettentje), despensa (klein winkeltje), hospedaje (eenvoudige hotel) en tankstation vinden. Tussen de dorpen kwamen wij gemiddeld gezien iedere 10 kilometer een afgelegen estancia (boerderij) tegen. Waar mensen zijn, zijn ook gomerias (garages) te vinden. Het blijft verlaten, maar omdat wij verrast waren van de mogelijkheden hebben we het voor de volgende wat makkelijker willen maken. In deze kaart hebben wij alle belangrijke informatie voor je voorzien.
Afstanden
Hoe je ook gaat, fietsend of met de auto, de afstanden zijn groot. Kom je met pech te staan, heb je toch een probleem. Handig om een beetje voorbereid op weg te gaan. Neem genoeg water, benzine en eten mee indien je niet in de volgende bewoonde plaats raakt. Voor de langzame reizigers onder ons, zorg dat je zelfvoorzienend bent, met een tent en kookstel, je kunt er niet vanuit gaan dat de boeren thuis zijn als je om water of een overnachting komt vragen. Wij zijn gewend een afstand van 80 kilometer per dag te doen, maar waren soms genoodzaakt 120 kilometer te fietsen. We hebben de Chaco afgelegd met een gemiddelde van 100 kilometer per dag in negen dagen. Let op, de eerstvolgende stad in Bolivia, Villamontes, ligt op 120 kilometer na de grens.
Water en eten
Als je op onze kaart kijkt zul je zien dat er voldoende despensas zijn. Hier kun je koolhydraten en andere eenvoudige levensmidden krijgen. Eet je graag groenten en fruit, neem dat dan mee tot Filadelfia, daar vind je een supermarkt. Bij de comedores en tankstations kun je heerlijk eten. Wij kwamen alleen vaak te vroeg of te laat aan, omdat we om zes uur ’s ochtends op de fiets stappen. Is het geen etenstijd, dan verkopen ze empanadas en hamburgers. Voor de vegetariër is het beter zelfvoorzienend te vertrekken, want alle maaktijden dragen vlees. Vraag je water van de canilla, de kraan, dan krijg je regen- of grondwater. Beide zijn veilig en prima al heeft het grondwater een zoute smaak. Wij dronken op hete dagen vier tot vijf liter per persoon. Zorg dat je minimaal een vijf liter fles bij je draagt. Wij werden soms geholpen met flessen water bij tankstations. Na Filadelfia begint de droge Chaco. Hier is er, zeker in de droge maanden vanaf april, minder water te krijgen en zijn de afstanden tussen dorpjes en boerderijen een stuk groter.
Overnachten
Wildkamperen langs de route zal niet gaan. Het gras staat veel te hoog en het is drassig. Reis je met de tent dan zijn er meer dan genoeg plekken in de dorpjes en bij boeren. Het is mogelijk je planning af te stemmen op een gemiddeld minimum van 60 kilometer per dag. Je kunt bij estancias, tankstations, scholen, gymzalen en eigenlijk elk willekeurig huis vragen of je de tent op het terrein mag zetten. Mensen zullen je altijd verder helpen. Echter zijn wij op den duur gevlucht voor nachten in de tent. Muggen en de hitte maakte het ondragelijk. Toch in de tent? Zet hem op een uur voor de zon ondergaat. Kijk op de kaart voor de dorpjes met hospedaje. Deze zijn zeer simpel. Houd je van meer luxe, dan zal je je niet thuis voelen tot in Filadelfia. Daar hebben wij eens goed uitgerust en mentaal bijgetankt in Hotel Golondrina. Met witte lakens en verzorgd ontbijtbuffet is dat een luxe op de Trans Chaco. Het hotel heeft twee locaties, wij sliepen in het centrum.
Muggen
Muggen zijn er het hele jaar door, maar veel minder in de winter wordt ons verteld. De plagen hangen vooral samen met regen. Muggen hebben een cyclus van 20 dagen, en zolang er water is overleven zij. Wij hadden pech, twee weken voor we vertrokken was er hier een onophoudelijke moesson, waardoor alle velden onder water kwamen te staan. De muggen komen met name als de avond valt en zijn niet van je af te slaan. Zorg voor een luchtige lange broek en mouwen, neem deet en wierook spiralen mee. Het laatste kun je onderweg ook vinden. De beste remedie voor een goede nachtrust is een klamboe/muskietennet, of een goed ventilerende tent.
Zon en hitte
Hitte is seizoensafhankelijk maar eigenlijk is het er 80% van de tijd bloedheet. Wij fietsen in april, de herfst, met 35 graden in de schaduw. De zon staat hoog en is scherp, onderweg vinden we nauwelijks tot geen schaduw. Vandaar dat wij de klok aanpassen en om 6 uur op de fiets zitten. Van zuid naar noord is er tot een uur of acht schaduw langs de weg, daarna zijn het soms kilometerslang zonder schaduw. Wees hier op voorbereid en vertrek vroeg zodat je op bestemming bent voor de klok 12 uur slaat. De enige plaatsen waar je schaduw vindt, zijn de boomrijke opritten van estancias. Boeren vinden het geen enkel probleem als je bij de poort op hen terrein rust.
Natuur
El chaco zit vol met bijzondere vogels. Wij zien vooral veel watervogels, waarvan een aantal soorten die we nooit eerder zagen. Verder zit het vol met slangen, maar zolang je op de weg blijft en geen hoog gras in stapt zal je hier geen last van hebben. Helaas hebben wij weinig andere dieren gezien tussen Asuncion en Filadelfia omdat er teveel verkeer rijdt op dit traject. Na Filadelfia is het erg verlaten en passeren er amper twintig vrachtwagens per dag. We zagen wilde zwijnen en vossen. Het was hier, dat wij onze eerste wilde kat zagen. Voor onze fietsen schoot er plots een puma de weg over. De miereneter hebben wij helaas alleen maar dood op ons lijstje staan.
Na Filadelfia
De laatste 400 kilometer tot Villamontes in Bolivia is ander terrein. Zeker na Marical Estigarabbia rijden er nauwelijks auto’s of vrachtwagens. Er zijn stukken slechte weg van tien tot twintig kilometer die de dag aanzienlijk langer maken. Zelfs vrachtwagens passeren hier met niet meer dan 15 kilometer per uur. De enige dorpen die je tegenkomt zijn, Mariscal estigarabia en La Patria, waar de Transchaco linksaf draait naar de Boliviaanse grens. Op de grens zelf zijn drie eettentjes en wij sliepen binnen bij de douane. Vanaf Filadelfia is het droger en is het mogelijk de tent op te zetten naast de weg. Toch is dit niet aan te raden omwille van de vele puma’s en grote kuddes wilde zwijnen die er leven. Dit stuk van de route is wat serieus genomen moet worden.
Lees hier over ons avontuur door de Chaco
De groene helen De lijdensweg van de puma
2 Comments
Weer eens een mooi en inspirerend reisverhaal Ollie! Paraguay klinkt zeker als een volgende bestemming, inclusief de transchaco (voor mij per bus of vrachtwagen dan)! Het klinkt als de ultieme reis binnen jullie gehele reis….in de zin dat het niet om de puma gaat maar om de reis naar de puma toe :-). Safe travels peeps
Dankje Garrick! Leuk! doen! Wel voorbereid op de muggen, dat maakt de hele reis een stukje makkelijker 😉