Slapen onder de sterren
Zomerboerderij
april 14, 2022
Huisoppas
september 10, 2022
Vrijdag 20 mei - Sjusjøen
We zijn terug in Sjusjøen. Het is eind mei, de sneeuw is verdwenen, maar er ligt nog ijs aan de noordzijde van het meer. Beneden in de vallei, in Lillehammer en Hamar, is het gras al groen en hangen de blaadjes aan de bomen. Hier is alles nog bruin en een beetje grauw. Het waait, regent en de temperatuur komt niet boven tien graden. Is dit waar we gelukkig van worden?
Sinds Hamar hebben we het gezelschap van Niels en Stefanie die hun route zo hebben aangepast om ons op te zoeken. We vierden samen de Noorse nationale feestdag op 17 mei en fietsten daarna met z'n vieren naar Sjusjøen. Deze ochtend trekken zij verder op de fiets, wij blijven achter in Sjusjøen. Een enorme leegte overvalt ons. We zijn net drie weken in Nederland en België geweest met prachtig lenteweer. Hetzelfde mooie lenteweer hangt beneden in de vallei, maar hier voelt het als een sombere herfstdag. Sjusjøen is bijna uitgestorven en hut waar we mogen blijven is kil en sfeerloos. Ons gevoel geeft een heel duidelijk signaal af: hier voelen we ons niet thuis.
Om acht uur 's avonds zegt Olivier: "Zullen we naar een bergtop wandelen en een nachtje kamperen? Dan kunnen we even onze gedachten ordenen en een besluit nemen." We pakken onze spullen en wandelen een paar kilometer naar de top van een berg. Om half twaalf is het nog licht en echt donker wordt het niet. Eenmaal in de tent leest Olivier een quote voor:
When you sleep in a bed, your thoughts are as high as the ceiling. When you sleep under the stars, they are as high as the stars."
We proberen ons gevoel uit te leggen en te begrijpen wat het ons vertelt. Eigenlijk is het signaal heel duidelijk. Sjusjøen geeft ons niet wat we zoeken om te wonen. Het is een prachtige plek om te skiën, in de bergen te wandelen en hard te lopen, maar geen plek om permanent te wonen. Hier zijn geen mensen die onze vrienden kunnen worden, geen sociaal leven dat we nodig hebben. Stiekem is het heel fijn dat onze onderbuik zo een sterk gevoel afgeeft. Het vertelt ons wat we niet willen, maar ook wat we wel zoeken. Het vertelt ons wat we eigenlijk al heel lang wisten. We willen dichtbij Lillehammer wonen, op fietsafstand.
Een maand geleden maakten we onze plannen voor de zomer. We zouden een maand gaan wandelen in Noorwegen en daarna stage lopen bij verschillende organisaties, zowel avonturenreizen als leiderschapsreizen.
"Hoe gaan we onze plek vinden in Lillehammer als we er niet zijn?" vraagt Olivier.
Zoë heeft exact hetzelfde gevoel. Met onze huidige ideeën zitten we volgepland tot eind september. Als we dan terug in Lillehammer komen, zijn we geen stap dichter bij het vinden van basecamp-X, hét hoofddoel van dit jaar.
We besluiten ons plan helemaal om te gooien en de zomer te wijden aan het ontdekken van Lillehammer. We denken dat er een grote kans is dat we op huizen en de dieren kunnen passen omdat er veel mensen op vakantie gaan. Ons verwarde gevoel kalmeert onmiddellijk, nieuwe energie borrelt op. Dit voelt goed, dit is de juiste stap. Zouden we tot dezelfde conclusie zijn gekomen als we deze nacht in een bed zouden slapen?
De volgende ochtend wandelen we terug naar de hut. Zoë schrijft een bericht en plaatst het in een aantal lokale Facebookgroepen. Diezelfde dag krijgen we al vijf reacties van honden- en katteneigenaren die op zoek zijn naar een huisoppas. De dagen erna komen er nog een paar aanbiedingen bij. Wat een luxe! Ons plan was om in juli op te passen, maar een paar mensen vragen ook of we in augustus tijd hebben. Plots zitten we tot begin september onder de pannen. In juli zullen we de hele maand op een huis passen op drie kilometer van Lillehammer centrum. In augustus verhuizen we naar het dorpje Brøttum op zo'n 13 kilometer van Lillehammer. De zomer ziet er heel anders uit dan gepland, maar het is precies wat we nodig hebben. Tijd om Lillehammer te leren kennen, mensen te ontmoeten , Noors te leren, naar huizen te zoeken en ons thuis te voelen. We kijken er enorm naar uit, al hebben we eerst een drukke maand juni op de planning. Morgen vertrekken we met de fiets naar Zweden om een kanotocht te begeleiden. Van daaruit fietsen we naar Denemarken om mee te werken als trainers in een leiderschapsprogramma. Een werkreis van 1.000 kilometer op de fiets.
Voordat we Sjusjøen verlaten, fietsen we terug langs de oude zomerboerderij. We vinden het nog steeds een prachtige plek waar ons hart sneller van gaat slaan. Ons gevoel heeft ons de voorbije dagen en weken toch iets anders vertelt. Als deze boerderij dichterbij Lillehammer zou liggen en we zelf eigenaar zouden zijn, is dit de perfecte plek. De realiteit is anders en die kunnen we niet veranderen. Er komt een andere droomplek op ons pad waarbij de randvoorwaarden wel voldoen. We zwaaien de boerderij uit en dalen af naar Lillehammer over de skitrail die nu dienst doet als fietspad. Op naar Zweden!
1 Comment
Waar een verblijf onder de sterrenhemel al niet goed voor is en je een nieuwe impuls geeft. Blijf met veel genoegen jullie ervaringen lezen. Lieve zomergroet vanuit Sneek