Het Reserva Ecologica El Angel is een beloning voor wie Ecuador net binnenkomt of verlaat naar Colombia. Ieder alternatief om de drukke Panamarican Highway te vermijden, is goed in Ecuador, maar sommige omwegen zijn beslist mooier dan andere. Fietsen door Reserve Ecologica El Angel is een van de mooiste omwegen en een must voor iedere fietser die van noord naar zuid, of omgekeerd rijdt. De route is niet eenvoudig, maar de beloning is het absoluut waard.
La Reserve Ecologica El Ángel ligt in de provincie Carchi, in de noordelijke Andes-regio van Ecuador. Het heeft een oppervlakte van 16.541 hectare, met hoogtes tussen 3400 en 4200 meter boven de zeespiegel. Het ecologische systeem wordt paramo genoemd, een heidegebied. Het is vochtig met veel meren en bodems die veel water vasthouden, dus wordt het beschouwd als een echte "spons" die de watervoorziening is aan de hele provincie Carchi. El Ángel zit vol met flora en fauna, met de frailejones als de meest representatieve bomen. Ze hebben een rozetachtige kroon van bladeren die bedekt zijn met witachtige haren die beschermen tegen de kou, water afstoten en de zonnestraling reflecteren. Vanwege hun fluweelachtige textuur zijn ze ook bekend als "konijnenoren".
Wij fietsten van zuid naar noord en het Reserve Ecologica El Angel was de afsluiter van Ecuador. De route is zwaar met slechte wegen en klimmen boven 3.700 meter. Maar de meeste fietsers die voor deze route kiezen, hebben in Ecuador of Colombia al een stevige training gehad.
Er zijn verschillende manieren om bij El Angel te komen. Onze routebeschrijving begint bij de afslag van de Panamericano in het zuiden van route 187. Van daaruit start je met een lange klim helemaal tot aan het gebouw van de Guardaparque, het hoogste punt van de route. De klim is bijna 55 kilometer lang en verhard tot aan het dorpje El Angel. Van daaruit start een vijftien kilometer lange kasseiweg tot aan de Guardaparques. Het begin is steil en zwaar, maar geleidelijk is de beklimming minder steil en verdwijnen de kasseien. Halverwege de kasseiweg fiets je het nationaal park binnen en verandert de omgeving vanaf de poort. Vanaf de Guardaparques gaat de route naar beneden over een onverharde weg met veel stenen en plassen water. Met onze dunne banden moesten we langzaam en voorzichtig afdalen. Na ongeveer tien kilometer wordt de weg beter en is het makkelijker dalen tot in Tulcan.
Als je begint in het noorden, heb je een kortere en makkelijkere klim vanuit Tulcan tot aan de Guardaparques. Daarna volgt een verschrikkelijke afdaling over de kasseien tot in El Angel. Dat is de verlossing met een lange afdaling tot beneden in de vallei.
Op weg naar het nationaal park fiets je voorbij twee dorpjes, Mira en El Angel. In beide dorpjes zijn er restaurants, winkeltjes en hostels om te slapen. Een stevige, warme maaltijd kan je goed gebruiken in de lange klim naar El Angel.
Bovenaan de top, bij de Guardaparques, wat tevens het bezoekerscentrum is, mag je als fietser overnachten. Ze hebben een aparte ruimte met een hele stapel matrassen, een tafeltje en wat stoelen. Er is geen elektriciteit in het gebouw en het water schep je uit de rivier. Je moet je eigen eten meenemen en koken op je eigen vuurtje. Toch is het een luxe slaapplek want in het vochtige klimaat op 3.700 meter, voelt het ’s nachts ijskoud. Vanuit het bezoekerscentrum vertrekt er een korte wandeling van vier kilometer naar enkele uitkijkpunten. Het is vaak mistig en bewolkt, maar als je geluk hebt met het weer, is de wandeling een must-do.
In El Angel is het mogelijk om bij de brandweer te slapen. Wij deden dit niet want we sliepen in de buurt van Mira bij een lokale familie thuis, maar in de klim kwamen we een groepje fietsers tegen die net twee nachten bij de brandweer geslapen hadden.
Een paramo is een bijzonder ecosysteem dat als een spons werkt. Het is er altijd vochtig, met meestal veel regen en mist. De route begint op 1.500 meter hoogte, maar klimt boven 3.700 meter. Daar is het koud en nat. Bereid je voor op regen, mist en veel wolken, zodat ieder streepje zon een beloning is. Bij mooi weer zijn er prachtige uitzichten en is zelfs de Cotopaxi te zien vanuit het uitkijkpunt.
Ecuador kent twee seizoenen, droog en nat. Juli en augustus zijn de droge maanden met de grootste kans op blauwe lucht. Vanaf september begint het regenseizoen en in oktober ben je zeker van een dagelijkse plensbui.
Vanaf El Angel zal je nauwelijks een auto zien, uitgezonderd de parkwachters en een zeldzame groep toeristen. Als je pech hebt met de fiets, zal je heel lang moeten wachten op een voorbijrijdende auto. Wees hierop voorbereid!
Zoek je meer informatie over het park, dan kan je een kijkje nemen op de website van Reserva Nacional El Angel
1 Comment
[…] Deel 7 – Cotacachi – El Angel: weinig verkeer, deels onverhard, veel hoogtemeters Deel 8 – Reserva Ecologica El Angel: geen verkeer, onverhard, veel […]