Opbouwen
Tot op de bodem
december 13, 2022
Paklijst voor een wintertocht
februari 20, 2023
Zondag 27 november - Oslo
We hebben de bodem gevonden. Vanaf nu is het tijd om op te bouwen, de weg omhoog. De volgende ochtend neemt Zoë een vel papier en schrijft er tien vragen op. We moeten keuzes maken, weten wat we willen en weten waar we voor gaan. Zoë geeft ons een paar dagen de tijd om de vragen te beantwoorden. Dat doen we ieder voor onszelf en pas daarna bespreken we elkaars antwoorden. De eerste vraag is onmiddellijk "Wil ik nog in Scandinavië wonen en het minimaal proberen tot 2025?". Vraag drie is "Waar ligt mijn grens om verder te zoeken als we rond Lillehammer geen huis vinden?". De zesde vraag is "Wat wil ik als we terugkomen van de boektour in de VS?". Stuk voor stuk belangrijke vragen.
Twee dagen later hebben we alle vragen beantwoord. Op de eerste vragen hebben we beiden een volmondige JA opgeschreven. We zijn pas een dik half jaar bezig met onze zoektocht en gaan nu niet opgeven. De redenen om in Noorwegen te wonen zijn niet veranderd, alleen ons vertrouwen heeft de afgelopen maanden een stevige knauw gekregen. We gaan er nog steeds voor en geloven dat we hier echt gelukkig kunnen zijn.
Bij vraag drie lopen onze antwoorden uiteen. Zoë heeft verschillende alternatieven opgeschreven in de omgeving die we kunnen onderzoeken. Olivier merkt dat hij helemaal niet klaar is om met die opties bezig te zijn. Hij wil het fijne gevoel terugkrijgen dat hij altijd had in Noorwegen. In zijn antwoord schrijft hij de behoefte aan zekerheid en stabiliteit. Die ligt voor hem in deze regio want hier kennen we mensen en hebben we werk. Olivier wil even geen focus op de huizenzoektocht, maar hij wilt genieten van de winter en de mooie plek waar we mogen wonen. Zoë is teleurgesteld dat Olivier eigenlijk al haar opties afwijst. Zij heeft net behoefte aan nieuwe kansen om te onderzoeken, maar ze begrijpt Olivier's gevoel. We besluiten december te gebruiken om het goede gevoel en de energie terug te krijgen.
Hout halen bij de buurman
Onze wandeling naar huis
Door onze antwoorden schuilt heel wat onzekerheid over plannen die we in 2023 hebben. Het werk dat we gaan doen, de wintertocht en de leiderschapsreis die we willen organiseren, het huis dat we zoeken en de promotietour van het Engelse boek. We weten donders goed dat er maar één remedie is om twijfel te overwinnen: doen! Alleen door te beginnen, dingen uit te proberen en te ervaren, zullen we weten hoe het werkelijk is. We hebben genoeg nagedacht over onze dromen en plannen. Het is tijd voor actie. Actie geeft bovendien bezigheid, doelen en energie.
Op dinsdag fietst Olivier voor het eerst naar zijn nieuwe werk. De komende winter werkt hij in BUA, een soort bibliotheek voor outdoor spullen. Ze lenen gratis ski's, tenten, schaatsen, fietsen, sleetjes, snowboards en slaapzakken uit. Het is een geweldig concept dat over heel Noorwegen bestaat.
Olivier doet de deur dicht, gooit een handkusje achterom naar Zoë die hem door het raam uitzwaait en wandelt de heuvel af naar de boerderij waar onze fietsen staan. Het is de eerste keer dat hij in de winter naar Lillehammer fietst. Het sneeuwt lichtjes en op de weg ligt een klein wit laagje. Olivier zet zijn helm op, doet zijn veiligheidshesje aan en drukt zijn verlichting aan. Hij werkt alleen 's middags waardoor het rond de middag rustig is op de weg. De eerste vier kilometer is er geen fietspad en moet hij op de grote weg fietsen. Dichterbij Lillehammer ligt er een fietspad, maar dat ligt vol sneeuw en is niet schoongemaakt. Met de spijkerbanden is het gelukkig goed te doen. Vanaf 16 uur is het donker dus de fietstocht naar huis is volledig in het donker. Vooral dat is een grote test en die valt heel goed mee. Rond 19 uur zet Olivier zijn fiets terug in de grote schuur van de boerderij en wandelt naar boven. Hij glimlacht en voelt energie. Bij het huis brandt de buitenverlichting en ontsnapt een witte rookpluim uit de schoorsteen. Zoë ziet Olivier aankomen.
"Hoe was het?" vraagt ze ongeduldig.
"Heel goed," zegt Olivier vrolijk.
Zoë haalt opgelucht adem. "Doen" werkt altijd.
De volgende dagen zijn steeds weer een ontdekkingstocht. De sneeuw op de weg voelt iedere keer anders aan, net zoals de temperatuur. We zoeken nog naar de juiste kledingcombinatie om naar Lillehammer te fietsen. -5 graden is een groot verschil met -15 graden. Ook binnen in huis zoeken we de beste manier uit om het huis warm te krijgen. De stroomprijzen zijn ontzettend duur op dit moment. In Noorwegen betalen alle mensen een spotpris wat eigenlijk de werkelijke marktprijs is. De prijs verschilt per uur en varieert gedurende de dag. In huis hebben we een varmepumpe, een airconditioning die als verwarming dient. Daarnaast hebben we de houtkachel die natuurlijk onze favoriet is. We proberen uit hoe snel we het huis kunnen opwarmen, houden het stroomverbruik in de gaten en proberen een aantal combinaties. We verwarmen alleen de keuken, woonkamer en de badkamer. De rest van het huis is koud, maar de temperatuur zakt wel erg snel als het buiten -20 graden wordt. Het is boven in de slaapkamer amper nul graden en ijskoud om in bed te kruipen. We leren iedere dag bij.
Ook een tochtje naar de supermarkt is bijzonder. Op vrijdag gaan we langlaufen in Sjusjøen. We gaan er met de auto heen en doen boodschappen op de weg naar huis. Achterin de koffer van de auto staat ons sleetje dat we volladen met eten. We hopen dat we vandaag wel tot aan de boerderij kunnen rijden en hebben er vertrouwen in. Het is al een paar dagen niet warmer dan -10 graden en de sneeuw is hard bevroren. We rijden soepeltjes naar boven en parkeren de auto langs de grote schuur van de buurvrouw. Met een slee vol eten wandelen we de kilometer berg op naar huis. We glimlachen naar elkaar, we genieten. Dit is waar we van houden, van dromen en blij van worden.
Zoë's werk in Lillehammer
Met de fiets naar huis in het donker
Het gaat iedere dag beter met ons. We genieten van de plek waar we wonen, het werk dat we doen, van de sneeuw rond het huis, de koude op ons gezicht, hout uit het bos halen, de kilometer wandelen naar huis, in de schommelstoel naast de haard zitten en 's avonds dicht tegen elkaar aan kruipen in bed. Ons fijne gevoel in Noorwegen komt terug en daarmee onze energie. Op de deur heeft Zoë een avonturenlijstje gehangen voor de maand december. Twee maal buiten koken, buiten slapen, een iglo bouwen, drie skitochten, etc. Het is routine doorweven met avontuur, net zoals we dat inbeelden in ons avontuurlijke leven. Eigenlijk zijn we heel blij hoe het nu gaat. Misschien hebben we de weg omhoog gevonden?!
Alleen door te beginnen, dingen uit te proberen en te ervaren, zullen we weten hoe het werkelijk is.
8 Comments
Wat heerlijk dat jullie je droom blijven volgen.
Makkelijk is het niet, maar nu opgeven zou ook erg zonde zijn. We houden vaak vast aan een mooie quote die zegt: “Opgeven gebeurt vaak op het moment dat je er bijna bent.” We vinden ons plekje wel 🙂
heel veel succes hoor..
Dankjewel!!
Vraagje; heeft het engelstalige boek dezelfde foto’s als het eerste boek?
Ik hoor het graag en natuurlijk leuk om weer van jullie te horen. Prachtige verhalen!
Groetjes,
Maarten Robben
He Maarten! De uitgever (gestalten) heeft een volledig nieuw boek gemaakt, maar wel met ons verhaal en onze foto’s. Het verhaal is iets ingekort om meer plaats te geven aan foto’s. Ze hebben heel veel andere foto’s geselecteerd dan in ons Nederlandse boek en vooral gefocust op cultuur en landschap. Ze vonden ons Nederlandse boek te persoonlijk met te veel foto’s waar we zelf in de camera kijken. Dat past (volgens hun) niet bij het internationale karakter dat zij nastreven. Kortom, de helft van de foto’s zijn verschillend met de Nederlandse versie.
Jullie zitten weer in jullie avontuurlijke flow. Hou dat vast en pluk iedere dag als een uitdaging. Wens jullie alle goeds toe. Groeten uit Noord-Holland/Nederland.
Jullie mede avonturier
Bert Gorter (en Norma).
He Bert!
We zeggen inderdaad dat we op zoek zijn om het avontuurlijke leven vast te houden, maar volgens mij zit het al vol avontuur iedere dag. Soms iets te veel, soms iets te weinig, maar dat hoort bij een balans :). Heel veel groeten van ons!