parallax background

Vincent Bernard

Een nieuwe topsport
november 2, 2016
Route du Soleil France
Route du Soleil
november 10, 2016
 

Droom als werkelijkheid

In onze reeks "Portretten" gaan we op zoek naar veranderaars, omdenkers en pioniers van de duurzame samenleving. Halverwege onze reis naar Santiago de Compostela ontmoeten we een eerste pionier, Vincent Bernard, een Zwitser die zijn droom realiseert in een oude boerderij in Frankrijk.

"You can't say both. Wether you like it or you don't like it". Met een licht sarcastische ondertoon begrijpen we direct dat duidelijkheid belangrijk is voor Vincent. Zoë gaf aan geen kaasfondue te lusten, om vervolgens te zeggen dat alles goed is voor haar op de vraag of we 's avonds mee-eten. Vincent is de huiseigenaar van Le Par Chemin, een pelgrimsherberg in het kleine dorpje Espalais. Alles straalt gezelligheid en gastvrijheid uit. Het volledige huis bestaat uit slaapzalen en ook Vincent zwerft op die manier door zijn eigen huis. Ontbijt en avondeten zijn gezamenlijk en de prijs is op basis van een donatie. Dat maakt profiteren van de gastvrijheid erg makkelijk, wat helaas vaak gebeurt. Vincent reageert er nonchalant op "They have a problem, not me". Achter de woorden schuilt meer. Om rond te komen zou twintig euro de eerlijk prijs zijn. Toch vraagt hij het niet, ook de arme mens moet kunnen aankloppen.

Op de vraag of hij zijn droom naleeft, klinkt een volmondig "yes". Lange tijd werkte hij voor het rode kruis op buitenlandse humanitaire missies. Daar leerde hij veel over mensen. In zware omstandigheden komen pure instincten naar boven, zowel goede als slechte. Deze hebben zijn wereldbeeld sterk gevormd en vormden de basis voor zijn droom die hij nu verwezenlijkt. Stap voor stap bouwt hij aan zijn ideale wereld, zelfstandig functionerend, maar die samenhang creëert tussen burgers, los van de geld gerichte wereld daarbuiten. Alleen voor de schijn houdt hij enkele lijntjes verbonden met de andere wereld. “We have to change the system” zegt hij, zijn woorden zijn gevormd door een jarenlang gevecht. Hij vangt zijn eigen water op en spoelt er de toiletten mee door, verboden vanuit de gemeente want zo stoomt er geen geld in het laatje. Met zijn huis, waar iedereen net zo thuis is als hijzelf, is een deel van de droom al werkelijkheid, maar er staan nog heel wat projecten op de planning.

In de tuin bouwt Vincent zijn eigen kleine hut die 100% zelfvoorzienend moet zijn en gebouwd uit zoveel mogelijk natuurlijk materiaal. Als dit lukt, wil hij graag een paar extra hutten bouwen in de tuin om een goedkoop en schoon onderkomen te bieden aan meer pelgrims. Onder de oude duiventil, heeft hij ruimte over en wil een biowinkel beginnen met producten uit de eigen tuin. Hij had net die dag een stuk land bijgekocht naast de boerderij om zo eigen etherische oliën te produceren. De winkel zal werken met zelfbediening op basis van drie eenvoudige gewichten en drie kleuren, die men met een ouderwets balans systeem kan afwegen. Je betaalt de prijs van de kleur in plaats van een exact afgemeten prijs. Tot slot wil Vincent een oude traditie in ere herstellen om mensen weer bij elkaar te brengen. Vroeger was er in elk dorp een steenoven waar mensen een paar keer per week brood konden bakken. Iedereen nam zijn gemengde deeghomp mee, bakte het brood en in de uren daarrond ontstond de sociale interactie met gesprekken over het weer, de politiek en het mooie leven, in plaats van zoals Vincent het zegt: "watch tv, drink beer and get stupid". Dergelijke dingen zijn vervaagd en dat wil hij graag herstellen.

Vincent geeft zichzelf nog een paar jaar de tijd om de projecten te voltooien. Daarna wordt het lichaam te oud en wil hij genieten en alleen bezig zijn met het onderhoud van zijn levenswerk. Met de passie die hij voor de dag brengt, zal Par Le Chemin over een paar jaar een klein paradijs zijn.

Vincent Bernard

7 Comments

  1. dominiek schreef:

    mooi en zinvol verhaal

  2. Ellen schreef:

    Een persoonlijk portret welke uitnodigd te bezoeken om de vorderingen gade te slaan.

  3. helma schreef:

    Espalais? aan het begin van het dorp? Dan ben ik hier geweest. magnifieke sfeer in de herberg. Heerlijk geslapen op een half open schuren zolder. Geweldige plek, prachtige groente tuin en overheerlijk eten!

  4. […] mooiste herbergen vonden wij in Vezelay, Nevers, Marciac en La Châtre. En de pelgrimsherberg van Vincent Bernard is zeker een bezoekje waard. Een aantal herbergen sluiten vanaf november de deuren omdat het […]

  5. […] contribute. The most beautiful hostels we found in Vezelay, Nevers, Marciac and La Châtre. And the Vincent Bernard pilgrims' hostel is certainly worth a visit. A number of hostels close the doors from November because the 'tourist' […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *